Όμηροι σ ένα ακόμα έργο οι έμποροι της Κορίνθου. Η περιπέτεια της πλατείας Παναγή Τσαλδάρη, έργο που ολοκληρώθηκε κακήν κακώς προκειμένου η πόλη να μην έχει μια τρύπα στο κέντρο της για 5 και πλέον έτη με την προσφυγή του εργολάβου στα δικαστήρια, επαναλαμβάνεται με το έργο του open mall στο οποίο μάλιστα; ανάδοχος είναι ο ίδιος εργολάβος!
Τα έργα ξεκίνησαν ελπιδοφόρα τον Αύγουστο του 2024 στην οδό Ερμού και με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Το έργο είχαν διεκδικήσει και επιτύχει ο δήμος Κορινθίων και ο εμπορικός σύλλογος Κορίνθου μέσα απο το πρόγραμμα του Υπουργείου Ανάπτυξης, το Open mall θα αφορούσε 55 τουλάχιστον καταστήματα του κέντρου τα οποία και υπέγραψαν για την υλοποίηση του.
Φεβρουάριος του 2025 σήμερα και τα έργα κινούνται με ρυθμούς χελώνας. Το χρονοδιάγραμμα έχει παρέλθει προ πολλού και οι έμποροι βλέποντας να βουλιάζουν οικονομικά δηλώνουν απερίφραστα πως “Δεν θα είχαμε υπογράψει αν ξέραμε πως θα καταστραφούμε”.
ΤΙ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ;
Η συμφωνία μεταξύ εμπόρων και δήμου ήταν το έργο να ξεκινήσει απο την Ερμού και κατόπιν, με την ολοκλήρωσή της να ξεκινήσει και στην οδό Πυλαρινού. Οι έμποροι συμφώνησαν η έναρξη να γίνει τον Αύγουστο παρ ότι είναι ένας μήνας με μεγάλη κίνηση προκειμένου, πριν απο τις γιορτές, έτσι έλεγε το χρονοδιάγραμμα, η οδός να παραδοθεί! Δεκάδες προβλήματα στην εξέλιξη του έργου έχουν οδηγήσει σε απίστευτες καθυστερήσεις, στο έργο εργάζονται ανα 3 ημέρες όπως καταγγέλουν οι έμποροι, 2 με 3 άτομα συνεργείο και χωρίς να υπάρχει σαφήνεια για την ολοκλήρωση.
Το δε παράδοξο; Ο ανάδοχος του open mall είναι ο ίδιος με εκείνον της πλατείας, σε μια διαδικασία που περισσότερο μοιάζει με φάρσα αλλά όμως… η διαγωνιστική διαδικασία ήταν αυτή που έδωσε το έργο στην ίδια εταιρία που είχε αναλάβει και την πλατεία, δίχως να υπάρχει διέξοδος. Ο ανάδοχος χρησιμοποίησε υπεργολάβους που δεν ανταποκρίθηκαν στους ρυθμούς εξέλιξης όμως το κυριότερο πρόβλημα είναι οι αστοχίες της μελέτης.
Σύμφωνα με τον Προιστάμενο της Τεχνικής Υπηρεσίας του δήμου Κορινθίων και επιβλέποντα του έργου κ.Νίκο Κοίνη οι αλλαγές στα υλικά και συνολικά στην μελέτη επισύρουν διαδικασίες συγκεκριμένες, εγκρίσεις απο την διαχειριστική αρχή αφού το έργο είναι χρηματοδοτούμενο και μια σειρά ενεργειών που δεν μπορούν να προσπεραστούν. Δυστυχώς αυτά τα θέματα δεν ήταν γνωστά από την αρχή, προέκυψαν στην πορεία όπως επίσης και το ζήτημα του ανοιχτού εργοταξίου. Αν η οδός είχε κλείσει για το κοινό και τα καταστήματα, σύμφωνα με τον ανάδοοχ, οι εργασίες θα κυλούσαν γρηγορότερα. Ακριβώς όμως επειδή πρέπει να υπάρχει πρόσβαση στα καταστήματα, διέλευση πεζών αλλά και κίνηση των μονίμων κατοίκων στις οικίες τους το εργοτάξιο είναι ανοιχτό κι αυτή είναι μια ακόμα αιτία καθυστέρησης.
“Το εργοτάξιο θα έπρεπε να έχει κορδέλα, να είναι κλειστό” είπε με σαφήνεια ο κ.Κοίνης στην συνάντηση με τους εμπόρους της Ερμού και της Πυλαρινού στο Επιμελητήριο, εκεί όπου βρέθηκε προκειμένου να ενημερώσει αλλά και να ακούσει τις τοποθετήσεις των επιχειρηματιών που βαδίζουν ουσιαστικά στο άγνωστο αναφορικά με την ολοκλήρωση της Ερμού και με μια απόφαση που λέει πως από Δευτέρα, σκάβεται και η Πυλαρινού!
“ΕΓΩ ΠΟΝΑΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ”
Στην συνάντηση παρεβρέθηκε και ο δήμαρχος Κορινθίων Νίκος Σταυρέλης ο οποίος μεταξύ όλων των ζητημάτων που έθεσε εξηγώντας τα προβλήματα, ανέφερε, προκαλώντας και δίκαια την αντίδραση των εμπόρων πως, “εγώ πονάω περισσότερο γιατί τα ακούω και απο τους πολίτες και απο εσάς και απο τον ανάδοχο!”
“Εμείς καταστρεφόμαστε οικονομικά, βουλιάζουμε και πονάτε εσείς περισσότερο επειδή ακούτε τα παράπονα;” ανταπάντησε επιχειρηματίας της Ερμού
στην πραγματικά προκλητική τοποθέτηση του δημάρχου ο οποίος επιλέγει να θυματοποιεί την κατάσταση του πλέον συχνά ώστε να δικαιολογεί τα αδικαιολόγητα. Χαρακτηριστική είναι πια η φράση του “Τι άλλο να κάνω πια;”, όταν ο ίδιος και οι σύμβουλοί του επελέγησαν απο τον Κορινθιακό λαό για να βρίσκουν λύσεις και όχι για να αναρωτιούνται ή για να παραπονιούνται!
Από την σύσκεψη δεν βγήκε κανένα ουσιαστικό συμπέρασμα, την Δευτέρα αναμένονται σκαψίματα και στην Πυλαρινού με την αγορά πλέον να “βουλιάζει” στα άδυτα του open mall, η πτώση του τζίρου αγγίζει ακόμα και το 50%, ενός έργου που σχεδιάστηκε για να την αναβαθμίσει όμως, ως ώρας, την ρουφάει και την οδηγεί σε βαθμιαία συρρίκνωση.
